Moim zdaniem jest jeszcze lepszy niż "Upiór..." z 2004 roku.
W tamtym filmie, upiór nie był przerażający (ten zresztą nie jest też zbytnio). Tamten był przystojnym młodzieńcem ze zniekształconą twarzą. Tu natomiast mamy wspaniałego Claude'a Rainsa, który pomimo może starszego wieku darzy Christine jakby taką "ojcowską" miłością. Ten upiór jest miły i dobry, jednak chęć, by nic nie stanęło Christine na drodze do jej kariery musi poonieść ze sobą pewne konsekwencje.